Het was voor het eerst dat er door vreemde mensen over mijn buik gewreven werd. Misschien kwam het door de geleende jurk die mijn toestand benadrukte, of misschien was het de alcohol? Feit is dat er op de avond van het bal verschillende schrijvers aan mijn buik gezeten hebben die anders nooit aan mijn buik zouden zitten, of willen zitten.
Ik was broodnuchter en zag hoe de mensen om mij heen veranderden. Hoe ze sentimenteler werden. Werd er aan het begin van het bal nog lacherig over de buik gedaan, of een beetje meewarig/angstig naar gekeken, aan het begin van de ochtend werd er alleen nog zwijgend over gewreven. En ik kon het hebben. Van die schrijvers kon ik het heel goed hebben.
Gek is dat eigenlijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten